Predigt zur Jahreslosung 2014 – auf Plattdeutsch

2013-11-06_banner_jahreslosPreek`n taut Johreslosung 2014

31.12.2013 / 1.1.2014

Dat is dai Johreslosun för dat Johr van uns Heer 2014:
Gott noah tau ween is min Glück.
Psalm 73,28

Laiv Gemeen ant Anfang van`n nai Johr!

Wat falt jau in, wenn ji up dai Losung för dat nai Johr 2014 hör`n? Woran denk`n ji? Wür`n ji wall ok`n Bild tau disse Wort ut dai 73. Psalm moal`n wöll – ode kön`n: Gott noah tau ween, is min Glück?

Van`n hailbült Künstle`s uns Tied gift dat Biller tau disse Losung: Geg`nständlech/Reoal ode abstrakt, schwartwitt of farbech. Ok Fotos sind derunne. Wat sain wi up disse Bille? Hail moi Soak`n/Dinge ut dai Natur: Blüt`n, Blaumstrusen, herleche Landskaffen, `n lütje Gauske, dai unne dai Flögels van sin Maude rutkickt. Anne wehr hem `n Haart int mint van hör Bild moalt off sätt, Glück is ja ok Haart`nsoak. Fokke wur Glück ok dör hellede Lücht inmint  van düste Far`m
dorstellt. Wat besünners was för mi ain Bild, dai nur`n  Telefonhöre upwees. Dat sull wall dai Noahe tau Gott utdrück`n, in dai wi leem dürn. Hai is imme in Raup/Hörwiet sotauseg`n. Ik will dai Bille, dai ik nu sain häb, nait wiede beproot`n off  gor beweert`n. Nee, dat kön`n seeke anne Expert`n beete as ik“nemorlo“. Nur ain`s will ik tau dai Bille seg`n – und dat betrefft wirklich aal: Nait ain`s devan hätt  ok nur irgendain biblische/religiöse Bezug/Achtegrund. Und dat fin ik ehrlek gesecht, all`n bitje seltsoam, is dai Bibel doch full van Geskich`n un Vetellse owe dai Minsken, dai hör grooz`de Glück was, Gott noah tau west weehn. Int oall Testement hail direkt, un in nai Testement wail sai Jesus kenn leernt hem.    Kiek`n wi uns `n por van disse Geskich`n ut oall Testement an: Tauerst faalt mi in, wau dat Oadam un Evoa int Paradies gung. Dai Bei`n wassen ja ain Haart un Seel, sai muchten suk eenfach norgeer`n lien`n. Aal wat sai taut Leemt bruk`n deen haarn sai. Hör Gaarten Eden was wunnebor, dai Däer`n freelek un fründlech, groode Boom un bunt Blaum`n. Un Gott sülmst gung ja , as man lesen kann,  oabn`s int Tuun spezärn , man kuun Hum sain un quam Hum integ`n , joah sai wassen Gott hail noah. Dat dit nu anners worn is, lach nait an Gott. Ji kenn dai Geskicht. Dai Minsken sülmst hem hör Glück un dat Leemt in Gott sin Noahbeskup vespölt. Un ik mut an Oabraham un Sarah denk`n. Ok hör is Gott noah west un sai hem bi Hum dat Leem`sglück fun`n. Noahdem Oabraham up dai Order van Gott ut sin Heimat upbrook`n was, in dat gelobte Land, is hai riek belohnt wor`n. Gott hät Sarah dann ok noch int hoch Olle dai so herbigeseehnte Jung skunk`n. Bit taut Leem`senn blevt dat Verhältnis van Gott tau dai Bei`n ungetrübt.

Hail anners was dat bi König David. Dai was zwor ok mit sin Könechtum hail dichtbi Gott anfang`n, un beleftes dordör soage`nhafte moije glückleke Tien, oabe hai hät dann groode Sküld up suk load`n un suk aigenwillech un hochmaudech van Gott offsät.

Kiek`n wi nu up dai Geskiche`n vant nai Testement.
Dai Wanderskaft dör dat Land ant Siet van Jesus, was för dai Jünger seeker anstreng`d un entberungsriek , sai mus`sen up`n hailbült vezich`n un trotzdem hem sai bestimmt aal seg`t: „ Bi disse Jesus van Noahzereth tau weehn, mit Hum dört Land tau treck`n un van Hum Woorn fört Leemt tau hör`n, was för uns dat grooz`de Glück, wat wi je efohrn hem.“

Un dann fall un automoatisch dai bült Krank`n un Krüpels in, dai Jesus wehr gesund moakt hät. Wi könn uns vörstell, wau bliet dai Krank`n wass`n, dat Jesus hör upsöcht hät, hör noah koom is, und dai z.B. dodbreng`de Krankheit „Aussatz“ van hör nohm hät, of hör hulp`n hät, dat sai wehr proot`n of loop`n kunn. Un wat vörn wunnebor Geskenk was dat för dai gelähmte Mann ant Dopp(Teich) van Bethesda, dat Jesus hum noah 38 Lien`sjohrn gesund moakt hät, dat hai wehr lop`n kunn. Hai kun`tes sin Glück fast overoknait begriep`n.

Un dann was dor dai Zöllner Zachäus. Hai dai Veachtäte, dai as Bedraige un Halsoffsniede `n Noam haar, dürste mit Jesus ant Disk/Toafel sit`n un nai anfang`n. Un hai nützt sin Chance: Kiek, Heer, dai Hälfte van min Besitz geef ik dai Arm`n, un wenn ik ain bedrog`n heb, so geef ik hum dat värfache taurüch. Ok disse unvöringenoomde Laivde, dai Jesus skenkt, is `n groode Glück.

Laiv Gemain, aal disse biblische Perso`n würn doch bestimmt `n gaug Bild för uns Johreslosung 2014 offgeem`n: Gott noah tau ween, is min Glück. Un viellicht wunnen ji jau nu ok, dat kain Künstler/Moaler bither doran docht hät, `n biblisches Bildmotiv tau wähl`n, tau taik`n.

Seeker denK´n wi nu ok an uns sülmst un of wi dann ok so proot`n kön`n: Gott noah tau ween, is min Glück? Wenn wi uns dai biblische Person`n dorbie vör`t Oag`n stell, dai ik eeb`n anproot häb, mut`n wi seeke seg`n: Sowat ähnliches dürsten wi bit vandoch noch nait beleem! Klor, ok wi hem Stün`n of sogor Doag`n hat, dor föhlt`n wi uns Gott  noah`de as sonst un wassen ok blied/glückelk….. Oabe doch nait so, as dat bi  Oadam un Evoa was, bi Abraham un Sarah ode bi Könech David. Un ok soo`n Nähe tau Jesus, as daumols bi dai Jünger ode bi Zachäus, is för uns ja gornait mehr mögelk. Klor sind wi all fokke van Krankheit`n wehr gesund worn, oabe dat was doch dai Kunst un Kön`n van min Dokte un nait so as bi Jesus, nur dör sin Woort …. also toatsächlich `n Wunne. Sülmst dai Zuwendung Jesu, dai wi ja biet Oabendmoahl erfohrn, is nait so griebbor, so as dat bi dai Zöllner Zachäus was.

Ik sai nu bi jau laiv Gemain, so`n bitje Roatlosegkeit, wat will hai nu dann dor Boom`n,- wat gelt nu dann. Ik mut jau Recht gee`m: Dat is vandoch doch watt anners mit dai Nähe tau Gott un tau Jesus. Un dat Glück, dat wi Gott sin „dichtbi“ beleem dürn, is fokke nait hail so groot un spektakulär. Oabe trotzdem much ik  nu vesäuk`n, jau dat dörn Geskicht –  `n Film – bitje dai Nähe van Gott klor un ainfach dütlek tau moak`n. Vielicht wort jau Denk`n in disse Soak dann verändert un ji könn jau sülmst `n Bild ove dai Nähe Gottes mit`n biblische Person tau dai Johrelosung 2014 vörstell ode sogor moal`n: Dai Geskicht is nu neddekroat nait so biblisch, spölt oabe in `n biblische Tied. Dat gaiht ok nur um ain Szene in`n Film , dai ik vörn sätje – so lang ist noch nait her, int Flimmerkist sain häb un mi düchtech mitnoom hät. Jesus is in Galiläa bi jung Frau up Vesiet. Dai Frau was an beid Bain`n gelähmt. Jesus vertellt dai Frau van sin himmlische Voadde, van sin Laivde tau dai Minsken un van sin Updrach in disse Welt. Hai proot van Vergebung un van`t ewege Leemt, dai up uns aal wach`n dait. Noah etwoa Stünn velätt hai dai Frau wehr un gaiht noah sin Jünger taurüch. Dat Laag`n oabe, wat dai gelähmte jung Frau Jesus ant Een`n vant sin Besök  skenkt, secht mehr ut as dusend Woorn kön`n. Un jaide maakt, wau stark hör Glaube is, un wau blied hör dai Besök un dai Woor`n van Jesus moakt hät. Dai oveblied funkelnde Oag`n van hör spaigeln dat  groode Glück wehr, wat sai in hör Haart dracht/hät.

Laiv Gemain, dat was sai all, dai Geskicht. Is jau wat upfall`n? —— Joah, dat was wirklek so….
Jesus hät dai jung Frau toatsächelk nait hailt, nait gesund moakt. As hai wech gaiht, sitt sai noch genau dor as vörher, un kann viellicht hör hail restliche  Leemt nait van disse Stauhl upstoahn. Hätt sai – ut wat vörn Grund ok imme – haildaal vergeet`n, Jesus dorum tau bee`n/froag`n? Hät Jesus nait doran docht, hör ok körpelich gesund tau moak`n? Ik mut taugeem`n, ik wait dat nait. Wat ik wait, is dit: Dat is ain unwohrskinlich wichtege Botskaft, dai uns disse Szene utrichen will. Mi persönlech spreckt un röhrt sai völmehr an, as dat, wat wi bi dai anne Geskich`n ut oll un nai Testement oflesen kön`n, dai ik vörhen skezzärt häb.  Worrum? Dai Szene ut dai Film segt  un bedüt för mi folgende Botskaft: Gott un uns Heer Jesus noah tau ween, mut nait unbedingt dortau föhrn, dat uns Gebreek`n, Krankheit`n of Behinderung`n hailt worn. Joah, dat sind hail anne Soak`n/Dinge, dai uns in Gottes Nähe blied moak`n. Ik wait, off kann mi denk`n, dat`n nun hailtbült van jau, dai Reihenfolge van disse Dinge „anners tau sain“ nait vestoahn, nait noahvulltreck`n kön`n. Oabe dat, wat ik nu nöahm`n/seg`n dau, hört de unbedingt mit tau: Dat Wait`n, dat Vetrau`n wi sind nait  allain in disse Welt, wi hem ain Gott, dai uns laiv hät, noit allain lätt, imme noah uns kickt. Dai Freude dorove, mit uns Gott jaidetied int Gebet int Kontakt tau koom un dat ik Hum aal min Sörg`n un Kummer anvetrau`n kann un dorbi mi ok seeker  ween dür, dat hai mi hört un mi irgendwie helpt. Wau gaut is dat, dai Gewissheit tau hem, dat dat kain Sküld gift, dai nait vegeem`n worn kann, un kain vekehrt Wech, up dai wi nait umdrain kön`n. Dai Glaube, dat aal, wat pessärt, `n Sinn hät un dat Vertrau`n, dat Not(Ailend) un Kummer/Vedrait noit dat lest is, wat Gott för uns bereitholt. Dai Hoop, dat disse hier – uns Leeemt up Eer, kain Irrfohrt is, sondern dat noah Huuskoom in dai Ewechkeit, in ain Welt sünne Leid, sünne Pien un sünne Troan. Disse Utsicht, dat dor aal uns Froag`n `n Antwoort fin`n un aal uns Twiefel suk uplösen daun un wi in dai ewege Nähe van Gott leem un blied ween dürn.
Laiv Gemain, Jesus hät dai jung Frau ut dai Filmszene nait körpelich gesund moakt, oabe doch an hör Seel aal hailt. Dai Utdruck van hör Gesicht, hör Laag`n an Eenn van Jesus sin Besök, wist uns, dat hör nix mehr fehlt, wat in hör Beziehung tau Gott wirklech wichtech is.

Viellicht denk`n wi int Loop vant koom`de Johr 2014 imme wehr ainmoal an disse Filmszene mit dai gelähmte jung Frau taurüch, un an dai Botskaft dai sai uns utrich`n will. Viellicht loat`n wi uns dorvan dann ok wehr in Erinnerung breng`n, wat dat bedüt, wenn dai Johreslosung segt: Gott noah tau ween, is min Glück.

Oamen

Autor und Copyright:
Manfred Günther
(Er freut sich über direkte Rückmeldungen)

Die Predigt wurde in ostfriesisches Platt übertragen von Ihne de Boer, Emden.

Kontakt:
Manfred Günther, Autor und Pfr.i.R.
Lohgasse 11A
35325 Mücke/Groß-Eichen
E-Mail: pfr.guenther@onlinehome.de
http://www.predigt-eichendorf.de/